12. 8. 16

MIMBERA - MEKTEB JE PRED NAMA




الْحَمْدُ لِلَّهِ  رَبِّ الْعَالَمِينَ،  نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا.  مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.
وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ.
صلى الله تعالى عليه وعلى آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من بعده . ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم الدين،
رضوان الله تعالى عليهم وعلينا أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه . إن الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنون .
قال الله تعالى فى كتابه الكريم :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
لِّلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ يَهَبُ لِمَن يَشَاءُ إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَن يَشَاءُ الذُّكُورَ [٤٢:٤٩]  أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا ۖ وَيَجْعَلُ مَن يَشَاءُ عَقِيمًا ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ [٤٢:٥٠]  
صدق الله العظيم
U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!        

Zahvala pripada Allahu dž.š. Neka je salavat i selam na Allahova Poslanika Muhameda, s.a.v.s., na njegovu časnu porodicu, ashabe, i svakog onog koji bude slijedio uputu do Sudnjega dana. (Amin)

 A zatim: dragi brate i poštovana sestro, danas je petak 09. zu-l-ka'de 1437. ili 12. avgust 2016. godine. Ovo je 44. hutba u novoj godini. Prošli petak imasmo temu, ,Gomilanje i kamaranje', a današnja je, ,Mekteb je pred nama'.

  Prisjetimo se danas kur'anskog ajeta: "Allahova je vlast na nebesima i na zemlji. On stvara šta hoće! On poklanja žensku djecu kome hoće, a kome hoće – mušku, ili im daje i mušku i žensku, a koga hoće, učini bez poroda; On uistinu, sva zna i sve može." (Eš-Šura, 49-50)

  U ovom ajetu Stvoritelj nas obavještava o darovima koje On ljudima daje, gdje jasno naglašava da neke daruje djecom, a opet drugima uskraćuje taj dar. Međutim, mnogi ljudi misle da Allah, dž.š., iskušava samo one koji su ostali bez potomstva, a zaboravljaju da je i dijete, ustvari, jedno veliko iskušenje za roditelja. O tome Uzvišeni Allah na drugom mjestu u Kur'ani-Kerimu kaže: "Imanja vaša i djeca vaša su samo iskušenje, a u Allaha je nagrada velika" (Et-Tegabun,16.) Dakle, na roditeljima je jedno veliko breme odgovornosti, kako i na koji način odgojiti svoje dijete i izvesti ih na selamet, na Pravi put.

  Zato Poslanik a.s. naglašava važnost naučavanja vjere pa veli: „Podučavanje svoje djece počnite sa riječima la ilahe illellah“ (Ahmed), a u drugom kaže: „Odgajajte svoju djecu na tri polja: ljubavi prema vašem Poslaniku, prema njegovoj porodici i učenju Kur'ana.“ (Taberani)

  Draga braćo, poštovane sestre, mekteb je naš emanet, sredstvo i cilj, on je okupljalište naših duša, a mekteblije su najveći kapital. Mekteb je garaancija našeg opstanka, napretka, supjeha i budućnosti, on je svjedočanstvo za nas ili protiv nas. Da bi ga predali budućim generacijama moramo raditi više. Pružimo svakojaku pomoć pomoć mektebu u našem džematu. Prisjetimo se riječi Mehmed bega Kapetanovića Ljubušaka koji je u Istočnom blagu zapisao: „Kada se bašča okiti raznim cvijećem, a čovjek naukom i lijepom ćudi, svako bi rado blizu njih bio.“

  Evo približava nam se još jedan septembar u kojem počinje vjeronauka. Jedan broj roditelja i ove će godine dovesti svoje dijete u mekteb. Neka od djece će po prvi put, u pratnji očeva i majki ući u džamiju i sjesti u mektebske klupe. Znajmo da vjerska pouka i dobro organizirana islamska porodica ostavlja najdublji trag u čovjekovom životu. Često čujemo ljude koji govore: “Od svih životnih iskustava presudan i  najvrijedniji utjecaj na moje formiranje u duhovnom i moralnom pogledu učinili su moji rahmetli roditelji i moj imam!”

  To je zato što djeca i omladina u mektebu grade zajednicu ljudi koji dijele iste vrijednosti i moralne poglede. Neobično je važno da djeca izlaskom iz svojih domova u kojima gledaju, uče i prakticiraju islam nađu istu takvu atmosferu i istomišljenike i djecu u mektebu. Da naiđu na pozitivnu atmosferu, da dožive i osjete da nisu izolovani, pogotovo da nisu rijetki čudaci nego da postoji družina odraslih i djece koji koračaju istim ovim Uzvišenim Putem.

  Mekteb je začetnik džemata, on je mjesto u kojem se kuju rana poznanstva i prijateljstva. Mekteb je naš identitet, naša posebnost po kojoj smo to što jesmo i kakvim kanimo i trajati i istrajavati posve dovoljni sebi samima, a poštujući druge i drugačije.

  U zadnje vrijeme svjedoci smo nakaradnog razumijevanja vjerskog odgoja. Nastojeći odmoriti svoje dijete od petodnevnog školskog programa i brojnih vanškolskih aktivnosti koje se modernom djetetu nude od sportskih, kulturno-umjetničkih i njima sličnih, čovjek sadašnjice sa svojom djecom zaobilazi mekteb. Ne želimo reći da sve vanškolske aktivnosti kroz koje dijete jača svoje tijelo i svoj duh nisu važne, već želimo kazati da među njima i mekteb treba da zauzme svoje mjesto. Jer mekteb, kao ustanova u kojoj djeca školskog uzrasta stječu osnovna znanja o svojoj vjeri, kombinujući ih sa drugim znanjima i vještinama koje stječu u školi i van nje mogu postati samo bogatija i jača.

  Kao podstrek neka nam posluži hadis u kojem Poslanik a.s. napominje da sva čovjekova djela prestaju s njegovom smrću izuzev u tri situacije, pa je, kao treću naveo dobro i odgojeno dijete koje za svoje umrle roditelje čini hajr-dovu. Ili, kada u drugom hadisu slikovito objašnjavajući kaže da će muž i žena na Sudnjem Danu biti posebno darivani i čašćeni, u posebnu odjeću odjevani, a na njihovo začuđeno pitanje kojim djelom su to zaslužili, odgovorit će im se, djelom vašeg djeteta koje je na dunjaluku učilo Kur'an. Ovaj izazov rješiv je kao i mnogi prije njeg, najprije uz tješnju komunikaciju na relaciji vjeroučitelj – roditelj(i).

 Ono što je najteže razumjeti i što nas boli jeste nezainteresiranost, nezrelost i neozbiljnost roditelja koji svoje greške i propuste shvate tek onda kada na svojoj koži osjete svoje neodgojeno dijete i svoje promašaje u odgajanju svoje djece. Mnogi i tada ne mogu shvatiti svoje greške nego se pitaju "Zašto moje dijete pije?", "Zašto se drogira?", "Zašto ne ide u školu?", "Gdje po noći izbiva iz kuće?", itd..

  Poslanik s.av.s., kaže: "Ne može otac ostaviti, niti pokloniti svome djetetu ništa bolje od lijepog islamskog odgoja." (Tirmizi) Dakle, islamski odgoj i obrazovanje je nešto najveće što možemo dati svojoj djeci, mada mnogi u zabludi misle da je to ustvari kuća, auto, imetak, itd.

 Zato vas pozivam da se svi uključimo hvaljenju u promoviranju vjeronauke i da doprinesemo njenom unaprjeđenju, ali i omasovljenju. Treba znati, da svaki onaj koji doprinese da se neko dijete upiše i redovno dolazi na vjeronauku, pa nauči i očuva se na putu naše lijepe vjere, ima zaista ogromne nagrade kod Uzvišenog Allaha, jer da našim trudom i sebebom jedno dijete nauči Bismillu, El-Fatihu, Šarte, klanjati... i zavoli svoju vjeru, je zaista neprocjenjivo vrijedno i na Dunjaluku a kamoli na Ahiretu.

  Dova

  Uzvišeni Allahu, daj nam znanja pa da radimo ono što je korisno, da zadržimo ono što nam treba a oslobodimo se onog nepotrebnog, što smeta, što usporava i opterećuje, bilo u djelima ili mislima.  Amin!

 Milostivi Allahu, podari nam poštovanje prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volimo džamiju pa da se radujemo petku i džumi namazu u njemu. Ne zaboravljajmo svoju islamsku zajednicu. Amin!

ألا إن أحسن الكلام و أبلغ النظام. كلام الله الملك العزيز العلام. كما قال الله تبارك و تعالي في نظم الكلام: و إذا قريئ القرآن فاستمعوا و أنصتوا لعلكم ترحمون.
أعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم: إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ.
[جلوس]
بارك الله لنا و لكم و لسائر المؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات الاحياء منهم و الاموات يرحمتك يا أرحم الرحمين
الخطبة الثانية
الحمد لله حمد الكاملين. و الصلاة و السلام علي رسولنا محمد و آله و صحبه أجمعين. تعظيما لنبيه و تكريما لفخامة شأن شرف صفيه. فقال عز و جل من قائل مخبرا و آمرا: إن الله و ملائكته يصلون علي النبي, يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما.
اللهم صلي علي محمد و علي آل محمد, كما صليت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم بارك علي محمد و علي آل محمد, كما باركت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم أصلح أحوالنا, و أحسن أعمالنا, و بلّغْنا مما يرضيك آمالنا, و ولِّ اُمورنا خيارنا, و لا تولَّ اُمورنا شرارنا, و لا تؤاخذنا بما فعل السفهاء منّا, و كن لنا و لا تكن علينا. اللهم اجعل هذا البلدآمنا, مؤمنا, مطمئنّا و سائر البلاد المسلمين برحمتك يا أرحم الرحمين.
ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون.
 صدق الله العظيم


Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul-Buhari, ,Mekteb je zavičaj naših duša, Edin-ef. Memić, ,Zašto je važno da djeca pohađaju islamski vjeronauk', Vahid ef. Hadžić, ,O važnosti i značaju mekteba', Ishak ef. Alešević.





 Nijaz Salkić


Ni komentarjev:

Objavite komentar