الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ
الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ
بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ
شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ
مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.
وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ
وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ،
أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ
كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ.
صلى الله تعالى عليه وعلى آله
وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من بعده.
ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى
بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم الدين،
رضوان الله تعالى عليهم وعلينا
أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن الله مع الذين اتقوا
والذين هم محسنون
قال الله تعالى فى كتابه الكريم :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَوَصَّىٰ بِهَا
إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ لَكُمُ
الدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ
صدق
الله العظيم
U
ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!
Hvala Allahu, Gospodaru svih svjetova. Salavat i
selam Muhammedu, a.s, njegovoj porodici, ashabima i svim vjernicima i
vjernicama.
A zatim: dragi brate i
poštovana sestro, danas je petak 12. džumade-l-ula 1440 ili 18. januar 2019.
godine. Ovo je 19. hutba u novoj godini. Prošli petak imasmo temu, ,Radosni
vjernik', a današnja je, ,Ostavljeni emanet.'
Poštovani, braćo i sestre.
Porodica je za svakoga blagoslovljen, vrijedan i
častan emanet koji donosi samo dobro.Prva porodica je nastala u Džennetu. Brak između
hazreti Adema (a.s.) i hazreti Havve, naše majke, sklopljen je u Džennetu. Zbog
toga u svakom braku koji se sklopi Allaha radi postoji izvjesna slast Dženneta.
Kada dođu djeca, nastaju zaduženja.
Na emanetu vjere počivaju svi drugi emaneti. U
predaji Enesa ibn Malika stoji: ,,Poslanik nam nije održao nijednu hutbu, a da
nije rekao ,,Nema imana ko nema emaneta, niti ima vjere onaj ko ne poštuje
ugovore.” Jasno se može zaključiti koliko je važan emanet kao osobina vjernika.
Mu'min emanet razumije kao počast, a ne privilegiju, razumije kao Alalhov dar,
a ne kao vlastiti uspjeh. Emanet je naš odnos prema Allahu dž.š. kojim
potvrđujemo svoju pripadnost Islamu. Emanet je naš odnos prema životu,
porodici, svijetu, sredini u kojoj živimo. Emanet je briga za povjereni nam
zadatak, posao, položaj.
Sjećate se čuvenog hadisa Allahovog Poslanika,
a.s.: ,,Svi ste vi čobani (čuvari) i svi ćete biti odgovorni za svoje
stado: vladar je čuvar i bit će odgovoran za ono što mu je povjereno; čovjek je
čuvar svoje porodice i bit će odgovoran za ono što mu je povjereno; žena je
čuvar u kući svoga muža i bit će odgovorna za ono što joj je povjereno; sluga
je čuvar imovine svoga gospodara i bit će odgovoran za ono što mu je povjereno;
čovjek je čuvar imovine svoga babe i bit će odgovoran za ono što mu je
povjereno! Svi ste vi čuvari i svi ćete biti odgovorni za ono što vam je
povjereno!“ (Buhari: 893
Ibn Mes'ud je rekao: ,,Namaz je emanet; abdest
je emanet; vaganje je emanet; mjerenje je emanet; brojanje nečega je emanet...
Najveći emanet od svega jeste povjerena stvar’’ (Bejheki)
Ibrahim, a.s., je ostario a nije
imao djece, a zatim mu je Allah, dž.š., podario dva sina Ismaila i Ishaka. Može
se samo zamisliti koliko je Ibrahim, a.s., bio sretan kada su mu se rodili
sinovi i kakvu je neizmjernu nježnost iskazivao prema dugo željenim dječacima.
Odgajao ih je s ljubavlju i pažnjom. Insistirao je da žive kao muslimani. ,,I Ibrahim ostavi u amanet sinovima svojim a i
Jakub: ,,Sinovi moji, Allah vam je odabrao pravu vjeru, i nipošto ne umirite
drugačije nego kao muslimani!" (El-Bekare, 132)
Međutim, najveće iskušenje Ibrahimovo, a.s.,
krilo se upravo u njegovom sinu Ismailu. Svima je poznata Allahova naredba da
žrtvuje sina Ismaila i svima je poznato kako je Ibrahim, a.s., ispunio
naređenje.
No, kao iskreni vjernik, Ibrahim, a.s., je
znao da sve što se zbiva i događa, biva Božijom voljom i Njegovim određenjem,
pa je često molio Allaha za sebe, svoje sinove i svoje potomke. Znao je da ih
on sam ne može, kao što ni Nuh, a.s., nije mogao svoga sina, sačuvati od zla
života i lošeg puta, pa je usrdno činio dove Svemogućem i Milostivom Bogu da ih
On, dž.š., uputi na Pravi put: ,,A
kada Ibrahim reče: "Gospodaru moj, učini ovaj grad sigurnim i sačuvaj mene
i sinove moje da se klanjamo kumirima." (Ibrahim, 35.)
Njegove dove nisu se završavale na njemu i
njegovim sinovima, već su zajedno molili za svoje potomke: ,,I dok su Ibrahim i Ismail temelje Hrama
podizali, oni su molili: "Gospodaru naš, primi od nas, jer Ti, uistinu,
sve čuješ i sve znaš! Gospodaru naš, učini nas dvojicu Tebi odanim, i porod naš
neka bude odan Tebi, i pokaži nam obrede naše i oprosti nam, jer Ti primaš
pokajanje i samilostan si!" (El-Bekare, 127-128.)
Ibrahimove, a.s., dove bilo su toliko snažne
da je Muhammed, a.s, koji se rodio nekoliko hiljada godina poslije njega
govorio kako je upravo on odgovor na Ibrahimovu dovu: ,,Gospodaru naš, pošalji im poslanika, jednog
od njih, koji će im ajete Tvoje kazivati i Knjizi ih i mudrosti učiti i
očistiti ih, jer Ti si, uistinu, silan i mudar!" (El-Bekare,
129.) Takve su bile dove Ibrahimove, a.s. Njegove dove je Allah sačuvao u
Kur'anu i prenio ih kao amanet svim roditeljima. A kakve su dove današnjih roditelja? Da li
mole Boga za svoju djecu ili ih proklinju?
Gdje su naša djeca? Ako smo ih ostavili u
školi, za očekivati je da ćemo ih tamo i naći. Ukoliko smo ih pak ostavili u
diskoteci, vrlo mala vjerovatnoća je da ćemo ih pronaći u džamiji. Ibrahim,
a.s., je svoju porodicu ostavio u haremu džamije, iako je oko nje sve neplodno
bilo, pa Kur'an kaže: ,,Gospodaru naš,
ja sam svoju porodicu ostavio u neplodnoj dolini, u haremu Tvoje kuće, pa ih Ti
Gospodaru opskrbi… ”
Naša djeca će biti naše najbolje djelo na
mizan vagi. Poslanika, s.a.v.s je kazao: „Vaša djeca su vaša najbolja opskrba.“ Dijete nas može obradovati,
ali i osramotiti. No, oni su kao plastelin, mi ih oblikujemo, televizija ih
oblikuje, ulica ih oblikuje, telefon ih oblikuje, mekteb ih oblikuje, škola ih
oblikuje…
Podržimo rad našeg mekteba, obezbijedimo djeci
najbolje uslove kako bi naše zakletve, naši mezimci što bolje, brže i
naprednije sticala plemenita znanja. Upišimo ih već danas u mekteb, vjeru im
objašnjavajmo kao radost, i činimo je lahkom, privlačnom i lijepom.
Jedan učitelj
je kazao: ,,Kod nas muallima postoje tri zlatna pravila: djeca koja su nam
povjerena su emanet, vrijeme u mektebu je emanet i naše muallimsko znanje je
isto tako emanet''.
Poslanik a.s odgajajući svoje ashabe upućivao
ih je i sakupljao u džamiji. Džamija bijaše mjesto za obavljanje ibadeta Bogu
dragom ali univerzitet, škola u kojoj su učili ali i odgajali se. Danas 14
vijekova kasnije, naše džamije nisu izgubile taj smisao, da su u isto vrijeme i
mjesto za ibadet ali i mjesto odgoja, obrazovanja i nauke.
Pomozimo svojim vjeroučiteljima da imaju dobre
uslove na vjeronauci. Neka muallim uvijek ima poklona koje će djeci podijeliti
poslije časova vjeronauke.
Poštovani džemaate, šaljimo djecu u mekteb, ne
bojmo se članarine, pa da zbog par eura svoju djecu ispisujemo iz mekteba, ili
ih odvajamo od njihovih drugara koji idu u džamiju. Neka naša članarina-vazifa,
bude sadaka i pomoć, da Zajednica može obezbijediti najbolje uslove na
vjeronauci, od grijanja, elektrike, čistoće, pa do toga, da mektepska učionica uređenošću,
sija, privlači a ne odbija.
Neka nam briga o odgoju bude slična onoj
Jakubovoj a.s.: - ,,Vi niste bili prisutni kada je Jakubu smrtni čas došao i
kada je sinove svoje upitao: „Kome ćete se, poslije mene, klanjati?“ –
„Klanjaćemo se“ – odgovorili su – „Bogu tvome, Bogu tvojih predaka Ibrahima i
Ismaila i Ishaka, Bogu jednome! i mi se Njemu pokoravamo!“ (El-Bekare, 133).
Ovaj prizor između Jakuba a.s. i sinova u
njegovom smrtnom času jeste prizor koji mnogo kazuje. Smrtnika na postelji, na
kojoj izdiše i koje je to pitanje koje ga obuzima? Koja je to briga koja mu um
obuzima u trenucima izdisanja? Koje je to pitanje za koje je želio da bude
siguran i smiren? Koje je to naslijeđe koje je želio predati svojim sinovima?
To je vjera. To je ono istinsko naslijeđe. To je ta uzvišena stvar. „Kome ćete se, poslije mene, klanajti?“
Dova
O Allahu, djeca su emanet od
Tebe, da ih čuvamo i odgajamo onako kako si Ti zadovoljan. Molim te da tu
zadaću obavljamo na najbolji način. Amin!
Milostivi
Allahu, daruj mudrost onima koji nas na pravi put vode. Neka nam srca ustrepte
u džamiji i na džumi namazu. Čuvajmo svoju islamsku zajednicu. Amin!
ألا
إن أحسن الكلام و أبلغ النظام. كلام الله الملك العزيز العلام. كما قال الله تبارك
و تعالي في نظم الكلام: و إذا قريئ القرآن فاستمعوا و أنصتوا لعلكم ترحمون.
أعوذ
بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم: إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ
الْإِسْلَامُ.
[جلوس]
بارك
الله لنا و لكم و لسائر المؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات الاحياء منهم و
الاموات يرحمتك يا أرحم الرحمين
الخطبة
الثانية
الحمد
لله حمد الكاملين. و الصلاة و السلام علي رسولنا محمد و آله و صحبه أجمعين. تعظيما
لنبيه و تكريما لفخامة شأن شرف صفيه. فقال عز و جل من قائل مخبرا و آمرا: إن الله
و ملائكته يصلون علي النبي, يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما.
اللهم
صلي علي محمد و علي آل محمد, كما صليت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد
مجيد.
اللهم بارك علي محمد و علي آل محمد, كما باركت علي
ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم أصلح أحوالنا, و أحسن أعمالنا, و بلّغْنا مما
يرضيك آمالنا, و ولِّ اُمورنا خيارنا, و لا تولَّ اُمورنا شرارنا, و لا تؤاخذنا
بما فعل السفهاء منّا, و كن لنا و لا تكن علينا. اللهم اجعل هذا البلدآمنا, مؤمنا,
مطمئنّا و سائر البلاد المسلمين برحمتك يا أرحم الرحمين.
ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و
ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون
صدق الله العظيم
Literatura:Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari.,Elvir Duranović .
Nijaz Salkić
Ni komentarjev:
Objavite komentar