الْحَمْدُ
لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ
الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ.
وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا.
مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.
وَأشْهَدُ
أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ
مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ
سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ
الْكَافِرِينَ.
صلى الله تعالى عليه وعلى
آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من
بعده. ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان
وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم
الدين،
رضوان الله تعالى عليهم
وعلينا أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن الله مع الذين
اتقوا والذين هم محسنون ۞
قال
الله تعالى فى كتابه الكريم :
بِسْمِ
اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
۞ فَلَوْلَا
كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا
آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا
وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ [١٠:٩٨]
صدق
الله العظيم
U
ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!
Sva hvala pripada Allahu, Gospodaru svjetova; neka je selam i blagoslov
na Allahovog posljednjeg Poslanika Muhammeda, s.a.v.s., njegovu porodicu i
ashabe.
Dragi brate i poštovana sestro, danas je petak 28.
muharrem 1436. ili 21. novembar 2014. godine. Ovo je 04. hutba u novoj
godini. Prošli petak govorismo o modi
neklanjanja a danas ćemo o najboljim dovama.
Kaže Uzvišeni Allah: "Zašto nije bilo nijednog grada koji je
povjerovao, kome je vjerovanje njegovo koristilo, osim naroda Junusova, kome
smo, kada je povjerovao, sramnu patnju u životu na ovom svijetu otklonili i
dali da još neko vrijeme uživaju?" (10:98)
Tražiti pomoć naučili
smo se još u djetinjstvu, očekujemo je od roditelja, prijatelja i svakoga ko
nam može pomoći. Jedino Svemoćni i Svemogući Bog nije potreban pomoći a sve
stvoreno se na nekoga naslanja i oslanja. Upečatljiv je vapaj Junusov koji je
zapisan u Kur'anu a.š. Prije upućivanja ,s.o.s-a.'-vapaja iz utrobe ogromene
ribe, Junus je priznao svoju malehnost i priznao grešku zato što nije obuzdao
ljutnju zbog koje je napustio svoj narod. U dva Sahiha stoji da je Poslanik,
s.a.v.s., " rekao: "Ne
treba čovjek da kaže: ja sam bolji od Junusa ibn Metta-a."
Moderni čovjek se boji svoje prošlosti,
strahuje od sadašnjosti a posebno je zabrinut za odlazak s ovog svijeta. Ko je
imalo pametan boji se neznanog vakta. Naime, budućnost nam je, gledamo li na
nju okom nemarnosti, stotinu puta sablasnija i mračnija, čak joj je i tmina
gušća i mrklija od tmine noći Junusa, a.s. More nam je ova smušena, nakrivljena
Kugla zemaljska, i svaki od zapljuskujućih talasa ovoga mora odnosi na hiljade
mrtvih tjelesa. Zato je to more stotinu puta strašnije od mora u koje je bačen
Junus a.s.
Naša nagonska duša jeste naša ogromna riba;
nastoji nam progutati i ukinuti vječni život. Ta je ribetina krvoločnija
hiljadu puta od one koja je vaktile progutala Junusa, a.s., jer je njegova riba
mogla prekinuti život od nekih stotinu godina, dok ova naša riba pokušava
raskinuti život u vječnosti, spokojnosti i izobilju.
Budući da je stvarnost našeg položaja takva,
i mi bismo trebali poput hazreti Junusa, a.s., okrećući glavu od svih
uzročnosti, direktno zatražiti zaklon kod našeg Gospodara, Koji je uzrok svih
uzročnosti, riječima:
لَّا إِلَٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي
كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ [٢١:٨٧]
“Nema
drugog Boga osim Tebe! Hvaljen neka si! A
ja sam se zaista ogriješio!”
Poštovani džemaate! Mi trošimo darovani život,
svakim dahom smo nemoćniji i slabiji, pa su nam dove-molbe, sve potrebnije. Čovjek
po svestranoj prirodi svoga bića pati od prehlade, strah ga je zemljotresa, a stahuje
od od smaka svijeta; plaši se sićušnog mikroba, jednako kao što strahuje od
meteora što se izvaljuju iz nebeskih tijela; voli svoju kuću i pripitomljen je
njoj jednako kao što voli ogromni dunjaluk; voli svoju malu baštu i vezan je uz
nju jednako kao što je željan vječnog Dženneta i sanja o njemu. Kao vjernici molbe
upućujemo po potrebi i prilici. Posebno je lijepa prilika dovu uputiti svakog
petka između ezana i ikameta, kao i dovu između svakog ezana i ikameta.
Kazao je alejhisselam:
“Dova između ezana i ikameta se ne odbija”. To je dova: - Allāhumme
ātinā fi-d-dunjā haseneten ve fi-l-āhireti haseneten ve qinā azābe-n-nār. Allahu,
podari nam dobro na ovome svijetu i dobro na budućem svijetu i sačuvaj nas
kazne u Vatri.
Kur'an
nam donosi primjere Poslaničkih dova:
Dova
Nuha, a. s.
Nuh
a.s. je Allaha zazivao ovim riječima: أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ ْ - Ja
sam pobijeđen, pa Ti pomozi. (El-Kamer, 10.).
Uzvišeni
Allah je primio Nuhovu dovu: I Mi smo kapije nebeske pootvarali vodi koja je
neprestano lila, i učinili da iz zemlje izvori provru, i vode su se sastale
kako je određeno bilo. (El-Kamer, 11.-12.)
Uzvišeni
Allah je primio Nuhovu dovu: I Mi smo kapije nebeske pootvarali vodi koja je
neprestano lila, i učinili da iz zemlje izvori provru, i vode su se sastale
kako je određeno bilo. (El-Kamer, 11.-12.)
Dova
Zekerijjaa, a.s.
Kada je
duboku starost doživio uputio je dovu?
رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنتَ خَيْرُ
الْوَارِثِينَ [٢١:٨٩] Gospodaru moj, ne ostavljaj me sama, a Ti si Najbolji
Nasljednik. Allah je primio njegovu dovu: Pa smo mu se odazvali i poklonili mu
Jahjaa i izliječili mu ženu. (El-Enbija, 89.)
Dova
Sulejmana, a.s.
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَّا
يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّن بَعْدِي ۖ إِنَّكَ
أَنتَ الْوَهَّابُ [٣٨:٣٥]
Gospodaru
moj, oprosti mi i daruj mi vlast kakvu niko osim mene neće imati. Ti Si uistinu
Onaj Koji bogato daruje. (Sad, 35.) Nijedan vladar nije imao četvrtinu onoga
što je dato Sulejmanu, a.s., sve do našeg vremena? On je učinio dovu Allahu koja je primljena i
koja se ostvarila.
Dova
Ibrahima, a.s.
…. وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا بَلَدًا
آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ
Gospodaru
moj, učini ovo mjesto sigurnim gradom, a snabdij plodovima stanovnike njegove… (El-Bekare,
126.) Ibrahimova dova bi primljena pa Allah oživi
ovaj dio Zemlje nakon što je bio umrtvljen i neplodan i opskrbi sve njene
stanovnike svakojakim blagodatima.… Mekku. Ibrahimova dova je ujedno dova za napredak
domovine i svog rodnog mjesta.
Dova Ejjuba,
a.s.
On
je učio sljedeću dovu: أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ
الرَّاحِمِينَ [٢١:٨٣]... Mene
je nevolja snašla a Ti si od milostivih najmilostiviji. (El-Enbija,
83.)
Ejjub a.s. je bio bolestan i dova mu je
primljena. Veoma je važno obradovati bolesne, efekat ove dove, inšaAllah je da
ćemo Božijom voljom jamiti bolest koja nas je snašla uz dva uslova: da učimo dovu
i da smo bezrezervno uvjereni (jekin) da će nam se Allah odazvati i dovu ukabuliti-primiti.
Dova je potreba ,ranjenog' i
oterećenog čovjeka. Upućujući dovu molitelj će skinuti teško breme koje ga
pritiska. Zato su oni koji puno Uzvišenog Boga mole, vedre, pozitivne i prosvijetljene
osobe.
Uistinu, Rafii je bio u pravu kada je kazao:
“Nije na lampi pored puta da kaže: ‘put je mračan', već je na njoj da kaže ako
joj se govori: ‘evo, ja sam ga osvijetlila.’ Čovjek treba izaći iz mračnog
sokaka, održati pozitivan životni pogled a okaniti se pesimizma jer u njemu nikakva
dobra. Zato, živi i hodaj kao lampa koja obasjava i svijetli i moli Allaha
dovom iskrenih vjernika.
Dova
Allahu moj, Ti okrećeš srca kako Ti hoćeš, okreni
naša srca da Ti budu pokorna! Amin!
Milostivi Allahu, podari nam poštovanje
prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volimo
džamiju pa da se radujemo petku i džumi namazu u njemu. Ne daj da zaboravljamo
svoju islamsku zajednicu. Amin!
ألا إن أحسن الكلام و أبلغ النظام.
كلام الله الملك العزيز العلام. كما قال الله تبارك و تعالي في نظم الكلام: و إذا
قريئ القرآن فاستمعوا و أنصتوا لعلكم ترحمون.
أعوذ بالله من الشيطان الرجيم.
بسم الله الرحمن الرحيم: إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ.
[جلوس]
بارك الله لنا و لكم و لسائر
المؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات الاحياء منهم و الاموات يرحمتك يا أرحم
الرحمين
الخطبة الثانية
الحمد لله حمد الكاملين. و
الصلاة و السلام علي رسولنا محمد و آله و صحبه أجمعين. تعظيما لنبيه و تكريما
لفخامة شأن شرف صفيه. فقال عز و جل من قائل مخبرا و آمرا: إن الله و ملائكته يصلون
علي النبي, يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما.
اللهم صلي علي محمد و علي آل
محمد, كما صليت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم بارك علي محمد و علي آل
محمد, كما باركت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم أصلح أحوالنا, و أحسن
أعمالنا, و بلّغْنا مما يرضيك آمالنا, و ولِّ اُمورنا خيارنا, و لا تولَّ اُمورنا
شرارنا, و لا تؤاخذنا بما فعل السفهاء منّا, و كن لنا و لا تكن علينا. اللهم اجعل
هذا البلدآمنا, مؤمنا, مطمئنّا و سائر البلاد المسلمين برحمتك يا أرحم الرحمين.
ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي
القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم
Literatura: Tefsir ibni Kesir,
Sahihul Buhari.
Nijaz Salkić
Ni komentarjev:
Objavite komentar